ვაშლის თემაზე მრავალფეროვანი ინტერნეტ-კონკურსების დიდმა ოსტატმა (მათ შორის ყველაზე ცნობილი – შარშან გახმაურებული „My Dream App“ და „MacHeist“) ფილ რიუმ (Phill Ryu) თავის ბლოგზე მორიგი კონკურსი გამოაცხადა – MacThemes. უახლოესი რამოდენიმე დღის განმავლობაში http://MacThemes2.net საიტზე გაირკვევა სამი საუკეთესო საკონკურსო ნამუშევარი, რომლებიც საბოლოოდდაემატება თემების პროგრამას ShapeShifter-ს, ხოლო ავტორები გაიყოფენ ტრადიციულ საპრიზო თანხას – 1000 დოლარის ღირებულების პროგრამულ უზრუნველყოფას.
სულ კონკურსზე წარმოდგენილია 55 ნამუშევარი, თუმცა ფრიად დასაფიქრებელია ხმის მიმცემთა არც თუ ისე მაღალი შეფასება – მაქსიმალური სამნახევარი ქულა ხუთი შესაძლებელიდან. ჯერ-ჯერობით ფავორიტებად ითვლება თემები Pluto, AOR, California და Plexis (სურათზე წარმოდგენილია „Pluto“).
ჩვენ მივაკვლიეთ ინფორმაციას, რომ Apple iPhone-ისთვის დაიწყო იგროთეკის შექმნა. დღეს მოგიყვებით სახელგანთქმული Doom-ის შესახებ (ჩვენ კიდევ მოვიძიებთ ინფორმაციას სხვა თამაშების შესახებ). თუმცა, როგორც გაირკვა, წარმატება სანახევრო გამოდგა: iPhone-პორტი კი ეშვება კომუნიკატორზე, მაგრამ ტამაში აბსოლუტურად შეუძლებელია. რასაც გულახდილად აღიოარებს თვითონ ავტორიც:
„მართალია არც ჯოისტიკით არაა თამაში შესაძლებელი, არც ხმა არ ისმის, სამაგიეროდ ჩასატვირთი შესავალის ნახვა შეიძლება. სხვა დანარჩენ მომენტებში პროგრამა გადასარევად მუშაობს. უბრალოდ მეგობარს დავპირდი, რომ გადავიტანდი Doom-ს iPhone-ზე იმ პირობით, ხელს არ მოვკიდებდი თამაშის მართვის საკითხებს“.
…რამდენი ხანი შეიძლება იმუშაოს მაუსმა? ამ საკითხს შუქი მოჰფინა მარია ლანგერმა (Maria Langer), მწერალმა-ბლოგერმა და ამავდროულად პილოტმა:
დილით ადრე ჯომ გამაღვიძა, რომელიც ადგილობრივ რადიოსადგურში მუშაობს – „ანგარიშ-ფაქტურებს ვამზადებდი მაკზე და უეცრად თაგვი მომიკვდა. სათადარიგო ხომ არ გექნება?“
ჯოს უყენია Mac IIci. ეს მაკინტოში უკვე 18 წლისაა და ამ ხნის განმავლობაში მასზე ყოველდღიურად მზადდება ანგარიშ-ფაქტურები, რომლებიც ასეთივე მოძველებულ პრინტერზე იბეჭდება. და აი მშობლიურმა ADB-მაუსმა სული დალია – არც თუ ისე ცუდი შედეგია, თუ გავითვალისწინებთ თვრამეტწლიან უზადო მუშაობას.
ყველაზე სასაცილო ისაა, რომ ეს მაკინტოში უკვე ნახმარი იქნა შეძენილი: ის ჯერ ეკუთვნოდა ადგილობრივი გაზეთის დამკაბადონებლებს, მერე მუშაობდა რედაქციის მისაღებში და ბოლოს, რადიოსადგურში გადავიდა – ანუ, მან ორჯერ გამოიცვალა პროფესია.
მთელი ეს იტორია ნამდვილი ამერიკული ჰეპი-ენდით მთავრდება:
„ჯომ საჭირო ადამიანს დაურეკა – მე იმ გიჟებს მივეკუთვნები, რომლებიც არასოდეს არ ყრიან ძველ კომპიუტერებს. დრემდე მაქვს შემონახული რამოდენიმე SE/30, ერთ-ერთი მათქგანი დღესაც ბრწყინვალედ მუშაობს. ეს კომპიუტერებიც ანალოგიური მაუსებით არის დაკომპლექტებული. ასე, რომ მე უბრალოდ უჯრები მოვქექე და საჭირო მაუსი კუდით ამოვათრიე.
მაუსი გამართულად მუშაობს“.