მოგესალმებით, მეგობრებო.
როგორც ერთხელ უკვე ვთქვი სტატიაში, თუ ამ ბლოგს მკითხველი [მომკითხველი] კიდევ ყავს, ის აუცილებლად შეამჩნდევდა, რომ 5 მარტიდან ბლოგმა ფუნქციონირება შეწყვიტა. თავიდან დროის უკუამთვლელი დავაყენე, რომლის დასრულება ა.წ. 25 ივნისზე იყო დაგეგმილი, ხოლო მოგვიანებით სრულიად წავშალე ბლოგი.
შესაძლოა ზოგიერთი თქვენთაგანი მიხვდა, რომ ბლოგის ავტორის პირად ცხოვრებაში გარკვეული სახის კონკრეტული და ლოკალური კატასტროფა მოხდა.
საკითხი იმდენად პირადულია, რომ ჯერ-ჯერობით თავს შევიკავებ მის შესახებ საუბარს (საერთოდაც თუ ვისაუბრე).
როგორც ხედავთ დღეს, 2013 წლის 9 მაისს (წმინდა წყლის დამთხვევა) ბლოგმა კვლავ განაახლა ფუნქციონირება, მცირედი გაუმჯობესებით. არაფერი ისეთი, უბრალოდ დავამატე კომენტირების სისტემა Disqus, წაშალე ზედმეტი და არაფუნქცინირებადი ჩადგმები. პოდკასტის არხიც ამუშავდა და თქვენ კვლავ გექნებათ შესაძლებლობა ყოველ ორშაბათს მოისმინოთ ახალი გამოშვებები, მისი გამოწერა iTunes Store-ში შეგიძლიათ შემდეგ მისამართზე „დელფის ორშაბათის პოდკასტი“, თუ თქვენთვის უფრო მოსახერხებელი იქნება, შეგიძლიათ გამოიწეროთ პოდკასტის არხი პირდაპირი მისამართით აი აქედან.
ასევე გაცნობებთ, რომ გამომდინარე Google-ის უმსგავსო საქციელიდან, როდესაც მან ვერაგულად მოსაკლავად გაიმეტა Google Reader 2013 წლის 1 ივლისიდან, გადავწყვიტე აღარ ვანდო RSS-არხების აგრეგირების საკითხი არც Google FeedBurner-ს და პირდაპირ მოგაწოდოთ არხი შემდეგი მისამართიდან: RSS.
დიზაინს რაც შეეხება. მთელი ამ პერიოდის განმავლობაში გადავათვალიერე რამდენიმე ასეული თემა, მაგრამ ვერაფერი ვერ მოვიწონე. ამიტომ გადავწყვიტე წავიდე შემდეგი გზით: შევქმენი შვილობილი თემა, რომელიც ეფუძნება სისტემურ თემას Twenty Ten. დაფუძნებაც ხდება WordPress-ის წესების გათვალისწნებით, ანუ ჩემს თემაში მხოლოდ სამი ფაილია: style.css, functions.php და screenshot.png. შვილობილი თემა ბლოგის ვიზუალური გამოსახვის ყველა წესს ღებულობს მშობელი თემისგან, მაგრამ მე რაც ცვლილებასაც შევიტან ზემოჩამოთვლილ ფაილებში, თემაც შესაბამისად გადასხვაფერდება. ეს WordPress-ის გაკვეთილების ციკლის ერთ-ერთი სტატია გახდება უახლოეს ხანში.
აი, ძირითადად, რისი თქმაც მინდოდა ამ სტატიაში. დანარჩენ იდეებს შემდეგ სტატიებში განვავრცობ, ან მინიმუმ შევეცდები, რომ ასე გავაკეთო.
კიდევ ერთხელ, მადლობას გეუბნებით ყველას, ვინც ამ ბლოგზე შემოდიხართ და კითხულობთ ჩემი უხეირო ქართულით ნაწერს. მადლობა ყველას, ვინც კომენტარს ტოვებთ ბლოგის ამა თუ იმ სტატიაზე, მე ეს ძლიერ მიმაღლებს მოტივაციას, რომ განვაგრძო წერა.
დარჩით ჩვენთან!