დოქტორ დელფიუსის ლაბორატორია

დღეს მინდა შემოგთავაზოთ საკმაოდ საინტერესო მასალა გუგლის შესახებ. საკმაოდ დიდი ტექსტია, ამიტომ ორ ნაწილად გავყოფ და ისე წარმოგიდგენთ.

ფინანსური აპოკალიფსის გახურებულ მძვინვარებაში გლობალური ბაზრების გურუები და მამები შეიკრიბნენ სან-ფრანცისკოში განთავსებული სასტუმრო ჰილტონის დიდ საკონფერენციო დარბაზში, ამერიკის ეკონომიკური ასოციაციის ყოველწლიურ შეხვედრაზე. ადვილი წარმოსადგენია ასეთი შეხვედრის ატმოსფერი, მაგრამ რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს, ადამიანი, რომელსაც ასე ელიან, არ ისაუბრებს ტოქსიკურ გამონაბოლქვზე, ინვესტიციებზე და უმუშევრობის დონეზე.

„მე მინდა გესაუბროთ ონლაინ-აუქციონებზე“ – ამბობს ჰალ ვარიანი. ვარიანი 62 წლისაა, ის ბერკლის უნივერსიტეტის ბიზნესის სკოლის და ინფორმაციის სკოლის პროფესორია, თუმცა დღეისათვის ის მეტად ცნობილია როგორც გუგლის მთავარი ეკონომისტი. და აუდიტორია, რომელიც დღეს შეიკრიბა, ელოდება არა საუბრებს საკრედიტო სისტემის დაცემაზე, არამედ იმაზა, თუ როგორ მზადდება გუგლის საიდუმლო ეკონომიკური საწებელი.

ჰალ ვარიანი ალბათ საუკეთესო ექსპერტია თანამედროვე სამყაროს ყველაზე წარმატებული ბიზნეს-იდეის საკითხში, რასაც AdWords ქვია. ეს ტექნოლოგია აანალიზებს თითოეულ საძიებო მოთხოვნას იმისათვის, რომ „გაიგოს“, თუ სად უფრო მომგებიანია განთავსება და ვისთვის უფრო ეფექტურია სარეკლამო შეთავაზების ჩვენება. ეს უდაოდ მსოფლიოში უმსხვილესი, უსწრაფესი, ამოუწურავი, ავტომატიზირებული და თვითმყოფადი აუქციონია. რომელიც, ბატონი ვარიანის განცხადებით, ფსონებს დებს ყოველთვის, როდესაც თქვენ საძიებო ველში ახალ სტრიქონს აკრებთ. თუმცა ჰალი არ ამხელს, თუ რა შემოსავალი მოაქვს იმ ბიზნეს, რომელშიც ის ასე კარგად ერკვევა. თუმცა – არც არავის უცდია ამ ინფორმაციის მისგან მიღება, გუგლი ხომ ღია კომპანია და ნებისმიერ მსურველს შეუძლია იხილოს ყოველწლიური ფინანსური შედეგები. გასულ წელს შემოსავალმა ფანტასტიური 21 მილიარდი აშშ დოლარი შედგინა.

ვარიანის სიტყვა საკმაოდ სწრაფად ივსება ტექნიკური დეტალებით. სად არის სხვაობა აუქციონის კლასიკურ მოდელსა და ალტერნატიულს შორის და რომელი უფრო მისაღებია? მორიგი საკითხი: თამაშის თეორია – და აი „გუგლის ეკონომიკის ღმერთი“ გვიყვება „ნეშის წონასწორობის“ შესახებ. მთელი ეს თეორიული ნაწილი უხვად არის გაჯერებული სიტყვებით ლათინურ ასო „C“-ზე: clickthrough rate, cost per click, supply curve of clicks (უბრალოდ დაუფიქრდით: „დაწკაპუნებების შემოთავაზების მრუდი“). აუდიტორია აღფრთოვანებულია.

ტრადიციული კითხვა-პასუხის დროს სიტყვა მოითხოვა სანახევროდ სკეპტიკურად და სანახევროდ უნდობმა ადამიანმა: „თქვენ ამბობთ, რომ ეს აუქციონი ტარდება ყოველთვის, როდესაც ვიღაცა რაღაცას ეძებს? ანუ დღეში მილიონჯერ!“ ვარიანი იღიმის: „მილიონი… თქვნ სათანადოდ ვერ აფასებთ სიტუაციას“.

მას რაში სჭირდება გუგლს მთავარი ეკონომისტი? პასუხი მარტივია: კომპანია თვით არის ეკონომიკა თავის თავში. სარეკლამო აუქციონი, შეკაზმული თავისებურად, წარმოდგენს სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის ლაბორატორიას, რომლის კლიენტები არიან როგორც გიგანტური მულტინაციონალური კომაპნიები, ასევე ერთეული წვრილი მეწარმეები. და ყოველ მათგანს ემსახურება მსოფლიოში უმსხვილესი მიკროგადახდების სისტემა.

გუგლი მთლიანად დამოკიდებულია საძიებო ხელსაწყოზე წამავხილებულ იმ ეკონომიკური პრინციპებზე, რომლებიც აირჩია ინტერნეტის მომხმარებელთა 60%-ზე მეტმა და ამის გარდა კომპანიამ აირჩია აუქციონის თეორია იმისათვის, რათა კიდევ უფრო მოქნილი გახადოს საკუთარი ოპერაციები და ალგრითმები. ყველა ეს გაანგარიშება მოითხოვს სრინივასა რამანუჯანის მსგავს მათემეტიკოსთა მთელ არმიას.

თვითონ ჰალ ვარიანი, რომელიც მყუდროდ მოკალათებულა Googleplex-ის თავის კაბინეტში Mountain View-ში, თანამედროვე ადამ სმიტსა ჰგავს. მხოლოდ იმსხვაობით, რომ ემსახურება მხოლოდ გუგლონომიკის განვითარებას. მისი სამუშაო მდგომარეობს კომპანიის ბიზნეს-პრაქტიკის თეორიული ჩარჩოების ჩამოყალიბებაში. და ეს ნამდვილად არაა მარტივი ისეთ ადგილას, სადაც ძირითადად ინჟინრები მუშაობენ.

სინამდვილეში გუგლონომიკა ორი ნაწილისაგან შედგებ: მაკრო და მიკრო. საქმის მაკროეკონომიკური ნაწილი შეიცავს კომპანიის ერთგვარ ალტრუისტულ ნაბიჯებს, რომლებიც საზოგადოების დიდ ინტერეს წარმოადგენს. რაში სჭირდება გუგლს თავისი ისეთი პროდუქტების უფასოდ გავრცელება, როგორებიცაა ფოსტა, ბრაუზერი, ვებ-აპლიკაციები, ოს ანდროიდი? „ყველაფერი რაც აფართოებს ინტერნეტს, ჩვენ გვამდიდრებს“ – ამბობს ვარიანი.

გუგლის მიკროეკონომიკა უფრო რთულია. რეკლამის გაყიდვას მარტო მოგება არ მოაქვს. არამედ ინფორმაციის უზარმაზარი მოცულობა, რომელიც გუგლის მიერ დიდი გულისყურით ანალიზდება, რათა უკეთ მოხდეს თითოეული კლიენტის სურვილების გამოცნობა და ამის შედეგად რეკლამის გაყიდვების გაზრდა. ეს არის გუგლონომიკის გული და სული. ამასთან მიმდინარეობს მუდმივი თვითანალიზი, რამეთუ საინფორმაციო გამოხმაურება განსაზღვრავს არა მარტო გუგლის მუშაობას, არამედ პრაქტიკულად ყველა კომპანიისა, რომელიც ინტერნეტში მოღვაწეობს.

და შემდეგ წელს, როდესაც ამერიკული ეკონომიკური ასოციაცია კვლავ შეიკრიბება შეხვედრაზე, ფინანსური კრიზისი შეიძლება კვლავ იყოს მთავარი ცხელი თემა. თუმცა მთავარი მომხსენებელი უკვე არჩეულია – ჰალ ვარიანი.

სასაცილოა, მაგრამ თავისი არსებობის პირველ წლებში გუგლი საკმაოდ მცირე ყურადღებას აქცევდა საკუთარ ეკონომიკას. მას შემდეგ, რაც ლარი პეიჯმა და სერგეი ბრინმა კომპანია 1998 წელს დაარსეს, მათ საკუტარი ძალები მიმართეს ძირითადში ძებნის გაუმჯობესებისაკენ, ხოლო ფინანსური ნაწილის რეალიზაცია გადასცეს სტენფორდის 22 წლის კურსდამთავრებულს სალან კამანგარს, რომელიც დაქირავებულ თანამშროემლთა შორის მე-9 ნომრით ფიგურირებდა. ადრეული მოსაზრებები იყო ისეთი, რომ რეკლამა შესაძლოა არცთუისე ცუდი ხერხია შემოსავლის მისაღებად, მაგრამ ტექნოლოგიის ლიცენზირება უფრო მნშვნელოვანია. კამანგარი კიდევ ერთ გუგლელთან, ერიკ ვიჩთან ერთად მუშაობდა სწორედ ამ მიმართულებით, ამასთან არცერთ მათგანს არ ჰქონდა განათლება ბიზნესის, მართვის ან ეკონომიკის სფეროში – კამანგარი ბიოლოგია, ხოლო ვიჩი კომპიუტერების სპეციალისტი.

გუგლის რეკლამა ვიზუალურად ყოველთვის იყო ისეთი, როგორსაც ახლა ვხედავთ – ტექსტური რეკლამის ღია ფერის ბლოკები, რომლებიც რამენაირად დაკავშირებული არიან საძიებო მოთხოვნებთან. თუმცა რეკლამა ორი სახის იყო: ვებ-გვერდის ზედა ნაწილში რეკლამა იყიდებოდა კლასიკური სტილით, ნიუ-იორკში მყოფი ჯგუფის მიერ. „გამყიდველები“ ამ სახის რეკლამის დადებითი მომენტერბის სესახებ საუბრობდნენ ძვირადღირებულ რესტორანში სადილად, პარარელურად უხსნიდნენ, თუ რა არის „საკვანძო სიტყვები“ და რა ფასი ეღირება ეს ყველაფერი. გვერდის ქვედა ნაწილში განთავსებული იყო რეკლამა, რომლის შეზენაც მცირე ბზინეს შეეძლო პირდაპირ. პირველი ასეთი რეკლამა გაიყიდა 2000 წელს, ზუსტად ერთი წუთის შემდეგ მას მერე, რაც ვებ-გვერდზე გამოჩნდა წარწერა: SEE YOUR AD HERE.

მაგრამ დროთა განმავლობაშ კამანგარს და ვიჩს თავში კარგი იდეა მოუვიდათ – გაყიდონ რეკლამა ვებ-გვერდზე აუქციონის საფუძველზე. არა eBay-ს ტიპის აუქციონი, სადაც გაყიდვის პროცესი რამდენიმე წუთი ან თუნდაც დღე გრძელდება, არამედ უზარმაზარი ბაზარი, სადაც ფსონები მიდის „დასწრებაზე“ და მუშავდება ალგორითმის მიერ წამებში. ზუსტად ამ დროს გაიზარეს გუგლში მარტივი ფაქტი იმის შესახებ, რომ მილიონობით მცირე კომპანია მიიღებს ამ აუქციონშ მონაწილეობას, შესაბამისად საჭირო იყო მეორე პირობაც – ასეთი ბაზრის სრული ავტონომიურობა. რეკლამის განმთავსებლები დებდნენ ფსონებს საკვანძო სიტყვებზე ან ძიების შედეგებზე დაყრდნობით. თანაც იხდიდნენ რეკლამზე ყოველი დაწკაპუნებისათვის. ახალ სისტემას დაარქვეს AdWords Select-ი, მაშინ როდესაც ზემოთ განთავსებულ სარეკლამო ბლოკებს დაარქვეს AdWords Premium-ი.

ძალიან მნიშვნელოვანი და პრაქტიკულად საკვანძო ინოვაცია გახლავთ ის, რომ ყველა გვერდითა სარეკლამო სარკმელი იყიდებოდა მხოლოდ ერთი აუქციონის მეშვეობით. თუ შევადარებთ ამ ტაქტიკას ონლიან-რეკლამის სხვა პიონერთან, Overture-თან, იქ ფსონები მიიღებოდა ერთეულ ბლოკზე. და მთლიან გვერდითა სარკმელთან პრობლემები იყო – რეკლამის განმთავსებლები ცდილობდნენ დაეწიათ ფსონები, რათა არ მოხვედრილიყვნენ ისეთ ხაფანგში, როდესაც „ქვედა რეკლამის განმთავსებელმა“ გადაიხადა ათჯერ ნაკლები. მაშინ გუგლში გადაწყვიტეს ასე გაეკეთებინათ: ყოველი აუქციონის გამარჯვებული გადაიხდის მისი მომდევნო ფსონის ძირითად თანხას (პლუს გადასახადები). ანუ, თუ დათო დებს ფსონზე 10 დოლარს, გიორგი 9-ს, ხოლო ნინო 6 დოლარს, მაშინ დათო იხდის 9.01 დოლარს, გიორგი 6.01-ს და ა.შ. ვინაიდან ამ მომენტში ყველა მიხვდა, რომ მისი „გასულელების“ შესაძლებლობა პარაქტიკულად აღმოფხვრილია, შედეგმაც არ დააყოვნა – ფსონების ოდენობამ შესამჩნევად მოიმატა.

„ერიკ ვიჩმა განახორციელა დამოუკიდებელი გაანგარიშებები“ – გვიყვება კამანგარი, – „ჩვენ მივედით დასკვნამდე, რომ „მეორე ფსონის“ მსგავსი აუქციონები ადრეც არსებობდა, ოდესაღაც ასეთ სქემას იყენებდნენ ხაზინაში ჩამორთმეული ქონების რეალიზაციისას“.

გუგლის გადაწყვეტილებები იმდენად კარგი აღმჩნდა, რომ სტენფორდის ერთ-ერთი ეკონომისტი, პოლ მილგრომი, რომელიც აუქციონის თეორიაში იგივეა, რაც პავლოვი ძაღლებისათვის, წერდა: „მე გავიაზრე, რომ გუგლმა რარაც მანქანებით შეჩერდა აუქციონის ისეთ გამარტივებულ დონეზე, რომელიც ადრე არავის გამოუყენებია“. თანაც „მეორე ფსონის“ თეორიას მხოლოდ თეორიული უპირატესობა არ მოუტანია: „გუგლმა იმწუთასვე დაიწყო გაცილებით მეტი შემოსავლის მიღება, ვიდრე მაგალითად Overture-მა“.

მაგრამ მოდით დავუბრუნდეთ ჩვენი თხრობის გმირს. ვარიანი 2002 წლის მაისში დაიქირავეს, აუქციონის მეთოდის გამოყენებიდან ორიოდე თვის მერე. წინადადება წამოვიდა გუგლის მას მერე, რაც კომპანიის ახალი აღმასრულებელი დირქტორი, ერიკ შმიდტი წააწყდა ვარიანს ასპენის ინსტიტუტში, სადაც ცოტა ისაუბრეს ინტერნეტზე. შმიდტი ლარი პეიჯთან ერთად იყო, რომელიც სიტყვით გამოდიოდა კომპიუტერული ალგორითმების და ანალიზის შესაძლებლობაზე გადაწყვიტოს ზოგიერთი მსხვილი პრობლემა ბიზნესში და მეცნიერებაში. როგორც ვარიანი იხსენებს, მაშინ მას კითხვა გაუჩნდა: „რატომ მოათრია ერიკმა თავისი სკოლის მეგობარი?“

ორიოდე დღის მერე შმიდტმა, რომლის მამაც ეკონომისტი იყო, მიიწვია ვარიანი გუგლის ოფისში „რამდენიმე დღით ან კვირით“. ოფისში მსოვლისთანავე ჰალს გაუჩნდა ლოგიკური კითხვა, თუ რა უნდა აკეთოს მან აქ? „ხომ არ ნახავდი სარეკლამო აუქციონს?“ – უპასუხა მას ბატონმა შმიდტმა.

ამ დროს AdWords-ის საფუძველბი უკვე შემუშავებული იყო, თუმცა ეშმაკი, როგორც იტყვიან, დეტალებშია. როგორც ბერკლის საინფორმაციო სკოლის მეთაური და პოპულარული წიგნის „Information Rules: A Strategic Guide to the Network Economy“ თანაავტორი, ვარიანი უკვე იყო „ეკექტრონული ეკონომისიტი“ შესაშური გამოცდილებით.

სიმართლე უნდა ითქვას, ონალინ-კომპანიათა უმრავლესობა იმ დროს რეკლამას ყიდდა ისე, როგორც ეს ხდებოდა რეკლამის გაჩენის გარიჟრაჟზე. მაგრამ ვარიანმა შეამჩნია, რომ გუგლის ბიზნესი ნაკლებად ჰგავდა ტრადიციულ ვარიანტს. „თეორიულად გუგლი ძალიან ჰგავდა მაჭანკალს რეკლამის განმთავსებლებსა და მომხმარებლებს შორის“ – ამბობს ვარიანი. მან ასევე გაიზარა ის ფაქტი, რომ არსებობდა კიდევ ერთი ძველი იდეა, რომელსაც ახლებური მიდგომისაკენ მიოვყევართ – ჰარვარდის ეკონომისტის ჰერმან ლეონარდის კვლევა, რომელიც 1983 წლით არის დატარირებული, სადაც ის აღწერს სტანდარტულ საბაზრო მექანიზმებს იმისათვის, რომ შესთავაზოს დაინტერესებულ კანდიდატებს და კომპანიებს, რომლებიც ახალ თანამშრომლებს ეძებენ, სარფიანი ვარიანტები. ამას ერქვა „ორმხრივი საბაზრო თანხვედრა“. „გუგლის აუქციონის მათემატიკური სტრუქტურა ზუსტად ისეთივეა, როგორც ორმხრივი თანხვედრის თეორიაში“ – ამბობდა მთავარი გუგლონომისტი.

ამავდროულად ვარიანი ცდილობს უკეთ გაიგოს პროცესი თამაშის თეორიის პრაქტიკულ სიტუაციასთან მორგებით. „მგონია, რომ მე ვიყავი პირველი ადამიანი მსოფლიოში, ვინც ცდილობდა გაეკეთებინა ამდაგვარი“. ორიოდე კვირის მერე გუგლში ჰალი მივიდა ერიკთან: „ეს შესანიშნავია! თქვენ მოახერხეთ შეგექმნათ იდეალური აუქციონი“.

შმიდტისათვის, რომელიც ამ დროისათვის მხოლოდ ერთი წლის მოსული იყო კომპანიაში, ეს იყო უდიდესი წარმატება: „უნდა აღინიშნოს, რომ ეს იყო ის დრო, როდესაც კომპანიაში მხოლოდ 200 ადამიანი მუშაობდა, ხოლო ნაღდი ფული ნულზე იყო დასული. და უცებ ჩვენ გავიაზრეთ, რომ ვეწევით აუქციონის ბიზნეს!“

თუმცა ცოტა ხნით ადრე AdWords Select-ის წარმატების და პოპულარობის გადაფარვა დაიწყო „ტყუპისცალმა ძმამ“ AdWords Premium-მა. თუმცა კამანგარი და ვიჩი დიდხანს კამათობდნენ თემაზე, ერთბაშად უნდა გაიყიდოს ყველა სარეკლამო ადგილი, თუ არა. ძებნის შემთხვევაში, უკვე იმ დროს კომპანიაში უკვე სრული დატვირთვით იყენებდნენ საკმაოდ რთულ ალგორითმებს იმისათვის, რომ შეეცვალათ ხერხი, რითაც ადამიანები იღებენ ინფორმაციას. სარეკლამო სეგემენტის აუქციონის საფუძველზე გადაყვანით გუგლმა საკამოდ მარტივად გადაიყვანა სარეკლამო ბიზნესი თვისობრივად ახალ საფეხურზე და მოაშორა ადამიანური ფაქტორი.

თუმცაღა ეს ნაბიჯი საკმაოდ სარისკო გახლდათ. შემდეგი ეტაპი, რომელსაც Premium Sunset-ი უწოდეს, პრინციპში წარმოადგენდა უოლ-სტრიტელი ბობოლა რეკლამის განმთავსებლებისაგან წასვლას აუქციონის სასარგებლოდ ძვირადღირებული რეკლამის სეგმენტის ნაწილშიც. „ჩვენ წავედით იმაზე, რომ საგრძნობლად შეგვემცირებინა კომპანიის მოგება“ – ამბობს ტიმ არმსტრონგი, გუგლის აშშ-ში პირდაპირი გაყიდვების განყოფილების ყოფილი უფროსი (წელს ტიმი წავიდა გუგლიდან და AOL-ის აღმასრულებელი დირექტორი გახდა). კომპანიათა 99% იტყოდა ამ სიტუაციაში: „სდექ! არ შეიძლება ამის გაკეთება“, მაგრამ ჩვენ გვყავდა ლარი, სერგეი, ერიკი და ჰალი, რომლებიც ამბობდნენ: „ჩვენ ეს უნდა გავაკეთოთ“.

ამ სიახლემ გაყიდვების განყოფილებაში ბევრს არითმია შეყარა. იმის მაგივრად, რომ გაეყიდათ მართლაც ძვირადღირებული რეკლამა კორპორატიული კლიენტებისაგან, მათ შესთავაზეს მიეღოთ მონაწილეობა აუქციონში წვრილი კლიენტების გვერდიგვერდ. და მიუხედავად იმისა, რომ ახალგაზრდა კომპანიას არ მოუშორებია „გამყიდველები“, მან აიძულა თავისი კლიენტები, რომ ისინი გამხდარიყვნენ გიკები, დაეხმარა მათ ჩამოეყალიბებინათ ეფქტური სარეკლამო სტრატეგია, რომელიც ძირეულად განსხვავდება ტრადიციული რეკლამისაგან.

ჯეფ ლევიკი, რომელიც ასევე დაკავებული იყო გაყიდვებით, იხსენებს ისტორიას იმის შესახებ, თუ როგორ მოუწია მას სამი მსხვილი კომპანიის მონახულება მომავალი ცვლილებების შესახებ სიახლით. „კალიფორნიელმა ბიზნესმენმა უბრალოდ მოგვისროლა ოფისიდან. ჩიკაგოელმა ბიზნესმენმა გვითხრა: „ეს ყველაზე ცუდი ნაბიჯია, რაც შეგეძლოთ გაგეკეთებინათ“. მაგრამ მასაჩუსეტსელმა ბიზნესმენმა გვითხრა: „მე თქვენ გენდობით““.

სხვაობა იმაშია, რომ ამ უკანასკნელმა იცოდა მათემატიკა, რომლის ძალა ციფრებშია. როდესაც ინფორმაცია მოიხარშა როგორც საჭიროა, კომპანიამ ყველა ღონე იხმარა, რათა რეკლამის განმთავსებლებს ჰქონოდათ საჭირო ხელსაწყოები აუქციონში მონაწილეობის მისაღებად. და კლიენტებმა ეს დააფასეს. AdWords-ი იმდენად წარმატებული აღმოჩნდა, რომ გუგლში ყველა აუქციონზე შეიშალა. კომპანია მას უკვე იყენებდა, რათა განეთავსებინა რეკლამა სხვა საიტებზეც (ეს უკვე დღევანდელი AdSense-ია). „მაგრამ ყველაზე მკვეთრი ნაბიჯი იყო ამ სქემის გამოყენება IPO-ს (აქციების პირველადი განთავსება) დროს“ – ამბობს ვარიანი. 2004 წელს გუგლმა გამოიყენა სხვადასხვა წესების ნაკრები, რომელთა საფუძველში ჩადებული იყო „ჰოლანდიური მეთოდი“. ბრინსაც და პეიჯსაც მოეწონათ ის, რომ ისინი იწვევენ ინდივიდუალურ ინვესტორებს მსოფლიო უმსხვილეს ფონდებთან ერთად.

გუგლმა აუქციონის მეთოდის გამოყენება ზოგიერთი შიდა ოპერაციების ჩატარებისას, მაგალითად სერვერების სხვადასხვა სერვისებისათვის განსათავსებლად. ვინაიდან ბიზნესის რომელიმე სფეროს ახალ გამოთვლით ცენტრში გადაყვანა როგორც წესი უარყოფითად მოქმედებს მუშაობაზე, ინჟინრები ხშირად გადადებენ ხოლმე საქმის ამ ნაწილს. ვარიანი იხსენებს: „ჩვენ გამოვიყენეთ სქემა, მსგავსი იმისა, როგორც ზოგიერთ ავიაკომპანიაში გამოიყენება, როდესაც დაჯავშნული ბილეთების რაოდენობა მეტია, ვიდრე რეწალური დასაჯდომი ადგილები. ფასი მატულობს და უბრალოდ ელოდებით მომენტს, როდესაც საკმაოდ ბევრი კლიენტი უარს ამბობს ბილეთზე. ჩვენს შემთხვევაში ჩვენ ინჟინრებს ვთავაზობდით უფრო მეტ სერვერს სანაცვლოდ გადასვლისა. ზოგი თანხმდება 50 სერვერზე, ზოგი – 100, ხოლო ზოგი მანამ არ გადავა, სანამ 300 სერვერს არ მივცემთ“.

აუქციონის სისტემაზე გადასვლა იყო უზარმაზარი წინსვლა კომპანიისათვის, რომელიც მიხვდა რომ მოგება კი არ კლებულობს, არამედ მატულობს. და დღეს, როდესაც გუგლი სამუშაოდ იყვანს „ალფა“ სპეციალისტებს, მათ ჯერ AdWords-ზე სამუშაოდ უშვებენ და მხოლოდ ამის მერე სხვა სფეროებში.

გაგრძელება იქნება…